Szukaj w Oknotest.pl

reklama

Przyczyny zaparowanych szyb w okresie jesienno-zimowym

Listopad 2017

Kondensacja pary wodnej na powierzchni oszklenia okien

Kondensacja pary wodnej, na powierzchniach przeszklonych okien i drzwi balkonowych jest zjawiskiem przewidywalnym, a z punktu widzenia fizyki budowli całkowicie normalnym, wręcz nieuniknionym w zbiegu określonych niekorzystnych warunków. Co więcej, negatywne skutki mostka cieplnego mogą być bardziej wyraźne, w przypadku przeszkleń o niższej, (lepszej), wartości współczynnika przenikania ciepła Ug dla środkowej części szyby oraz współczynnika przenikania ciepła Uf kształtownika okiennego.

Woda na szybach zespolonych. Skraplanie wilgoci na szybie zespolonej.
Okno. Woda na szybach zespolonych.
Skraplanie wilgoci na szybie zespolonej.

Można wyodrębnić 5 różnych czynników mających wpływ na zjawisko kondensacji pary na wewnętrznej powierzchni szyb, są to:

  • Warunki klimatyczne na zewnątrz budynku.
  • Temperatura na powierzchni szyby.
  • Temperatura powietrza wewnątrz pomieszczenia/budynku.
  • Poziom wilgotności wewnątrz pomieszczenia/budynku.
  • Natężenie/sprawność działania systemu wentylacji.
reklama

Sprzedawcy na uwagi nabywców dotyczące wody pojawiającej się w dolnej części skrzydeł z reguły odwołują się do argumentu o „nieprawidłowej wentylacji” pomieszczeń. Ilość i różnorodność czynników mogących mieć wpływ na wystąpienie zjawiska wskazuje, że każdy przypadek kondensacji pary wodnej wymaga indywidualnego zbadania i rozpatrzenia.

„Nieprawidłowa wentylacja”, choć powszechnie przywoływana, jako winowajca, wcale nie musi być jedyną i główną przyczyną pojawiających się wykropleń. Nawet w pomieszczeniach dobrze wentylowanych i ogrzewanych użytkownik może stworzyć „zamknięte przestrzenie”, powodując powstanie „mikroklimatów” o wysokiej wilgotności.

Dobrą ilustracją zjawiska mogą być okna zasłonięte różnorakimi roletkami, żaluzjami wewnętrznymi, a nawet nieco grubszymi zasłonami albo umieszczanie mebli lub innych elementów wystroju wnętrz w pobliżu okien. W takich miejscach ryzyko występowania zjawiska kondensacji pary wodnej zdecydowanie wzrasta z powodu zmian w cyrkulacji powietrza w pomieszczeniach i ograniczeniu wymiany ciepła poprzez konwekcję.

Także prowadzone w pomieszczeniach prace remontowe i budowlane z użyciem materiałów wymagających większej ilości wody np. betonu, gipsu, płytek ceramicznych, a nawet niektórych warstw izolacyjnych powodują powstawanie „mikroklimatów” o wysokiej wilgotności przyczyniających się do zwiększenia ryzyka występowania zjawiska kondensacji pary wodnej na wewnętrznej powierzchni okien.

Ograniczanie zjawiska kondensacji jest możliwe poprzez oddziaływanie na cztery z wymienionych wcześniej pięciu czynników. Cztery, bo z oczywistych względów nikt z nas nie ma wpływu na warunki klimatyczne panujące na zewnątrz budynku. W budynkach wyposażonych w systemy wentylacji naturalnej uzyskanie korzystnej i stabilnej w czasie równowagi warunków temperaturowo-wilgotnościowych nie jest sprawą łatwą, dlatego bezwzględnie najlepszym sposobem ograniczenia kondensacji na powierzchni wewnętrznej szyb zespolonych jest wychwytywanie pary wodnej już w momencie powstawania i natychmiastowe usuwanie jej na zewnątrz.

Ryzyko kondensacji pary wodnej na dolnych krawędziach szyb zespolonych można także ograniczyć poprzez odpowiednią konstrukcję szyb zespolonych i wykorzystanie ramek dystansowych o ulepszonych właściwościach cieplnych. Podwyższenie temperatury powierzchni wewnętrznej krawędzi tafli szkła, zmniejsza ryzyko kondensacji pary wodnej.

W aktualnym stanie techniki okiennej, wartość mostka termicznego powodującego zjawisko kondensacji można również ograniczać poprzez głębsze osadzenie krawędzi szyb we wrębach szklenia. Dobrym przykładem takiego rozwiązania jest technologia „bonding inside” firmy Aluplast umożliwiająca wklejanie szyby zespolonej we wrąb szybowy.

Wykraplanie (kondensacja) pary wodnej na powierzchni zewnętrznej

O temperaturze na zewnętrznej powierzchni szkła decydują:

  • Ilość ciepła przechodząca przez szybę od wewnątrz pomieszczenia, która zależy z kolei od różnicy temperatur między powierzchnią wewnętrzną, a powierzchnią zewnętrzną szyby oraz od wartości współczynnika przenikania ciepła szyby Ug .
  • Wymiana ciepła z powietrzem zewnętrznym przez konwekcję.
  • Straty ciepła przez promieniowanie, przede wszystkim w kierunku nieba.

Zjawisko kondensacji pary wodnej na zewnętrznej powierzchni szyby zespolonej może wystąpić, jeśli temperatura zewnętrznej powierzchni szkła będzie wyraźnie niższa od temperatury powietrza na zewnątrz budynku, a punkt rosy powietrza będzie wyższy od temperatury szkła. Dzieje się tak najczęściej w godzinach wczesno-porannych. Zjawisko ustępuje, gdy powierzchnia szkła zaczyna ogrzewać się bezpośrednio pod wpływem promieniowania słonecznego lub oddziaływania wiatru.

reklama

Badania i pomiary wskazują, że wymiana ciepła pomiędzy szybą, a otoczeniem przez promieniowanie jest stosunkowo niewielka w przypadku nieba zachmurzonego. Natomiast, jeżeli niebo jest w nocy bezchmurne wówczas następują duże straty termiczne właśnie w kierunku nieba. Wpływ promieniowania przeszklonej powierzchni w kierunku nieba najlepiej można zaobserwować na zaparkowanych na dworze samochodach.

W nocy, przy bezchmurnym niebie, powierzchnia karoserii i szyb jest rano częściowo mokra, a w chłodniejszych okresach nawet oszroniona, choć w nocy nie padało. Co równie charakterystyczne, jeśli samochód ustawiony jest równolegle do budynku, karoseria i szyby od strony budynku zawsze pozostają suche, gdyż budynek znacznie zmniejsza wymianę przez promieniowanie między powierzchnią samochodu, a niebem.

OKNOTEST.PL

Niniejszy artykuł jest fragmentem Vademecum Okien PVC 2017 wyd. ALUPLAST Sp. z o.o.

Oknotest.pl 2017-11-14 00:00:00 aktualizacja: 2021-02-23 13:06:41


Komentarze

Bądź pierwszy i dodaj swój komentarz!

dodaj komentarz
Zobacz także...

Okna producenci opinie

OKNOTEST.PL © 2007 - 2024