Nowości w zasadach ochrony pianki poliuretanowej przed zawilgoceniem
Pianka poliuretanowa, to doskonały izolator połączeń okien z ościeżami pod warunkiem, że jest sucha. Ochrona termoizolacji przed zawilgoceniem, to jedno z najważniejszych zadań w prawidłowym montażu okien.
Przenikanie wilgoci w obręb połączenia możliwe jest na skutek bezpośredniego oddziaływania deszczu albo w procesach sorpcji, a w szczególności dyfuzji zachodzącej na styku elementów budowlanych z warstwą termoizolacji.
Dyfuzja, to proces fizyczny, w którym kluczowe znaczenie ma różnica temperatur oraz ciśnienie cząsteczkowe pary wodnej po obu stronach przegrody. Im wyższa temperatura, tym większe ciśnienie cząsteczkowe, a kierunek przepływu wilgoci przez połączenie jest zgodny z kierunkiem przepływu ciepła i przebiega od temperatury wyższej do niższej. Od wyższego ciśnienia do niższego ciśnienia.
Każdy profesjonalny monter okien zna zasadę „szczelniej od wewnątrz niż na zewnątrz”. Zgodnie z tą zasadą opór dyfuzyjny Sd wewnętrznej warstwy uszczelnienia chroniącego piankę PU przed zawilgoceniem powinien być wyższy od oporu dyfuzyjnego zewnętrznej warstwy uszczelnienia. Dzięki stosowaniu tej zasady w klimacie Europy środkowo-wschodniej, wilgoć z powietrza wewnętrznego nie mogła swobodnie wnikać w obręb połączenia, a ta część wilgoci, która przedostawała się w obręb połączenia na skutek sorpcji albo oddziaływania wody opadowej mogła być jednokierunkowo odprowadzana na stronę zewnętrzną wraz przepływającym strumieniem ciepła.
Gwałtowne zmiany klimatyczne, których jesteśmy świadkami oraz postęp technologiczny w budownictwie powodują konieczność rewizji dotychczasowego podejścia do zagadnienia ochrony i osuszania materiału termoizolacyjnego w połączeniach okien z ościeżami.
Powstaje coraz więcej obiektów budowlanych wyposażonych w wentylację mechaniczną i klimatyzowanych. W takich budynkach problem zawilgoceń termoizolacji i przepływu wilgoci przez połączenia okien z ościeżami może równie intensywnie występować zarówno zimą, jak i latem.
W upalne letnie dni, zgodnie z zasadami fizyki wilgoć migruje od strony zewnętrznej do strony wewnętrznej. Napotykając paroizolacyjną barierę po stronie wewnętrznej, która uniemożliwia szybkie osuszenie złącza, wilgoć kumuluje się w połączeniu powodując degradację materiału termoizolacyjnego oraz materiałów stykających się z warstwą termoizolacji. W skrajnych przypadkach, posiadacze nowoczesnych budynków ze zdziwieniem mogą odkryć, że latem na styku okien z ościeżami pojawiają się zawilgocenia i pleśnie.
Rozwiązaniem dla tego problemu są materiały uszczelniające o zmiennym współczynniku oporu dyfuzyjnego Sd zaproponowane przez markę illbruck. Aktywne folie serii ME 500 Duo albo płynna membrana LD 926. Stosowane jednocześnie po obu stronach połączenia pozwalają na jego osuszanie w czasie rzeczywistym niezależnie do pory roku i warunków klimatycznych. Wilgoć znajdująca się w obrębie połączenia, przemieszcza się w nim zgodnie z kierunkiem przepływu temperatur i ciśnień. Wzrost wilgotności względnej materiału termoizolacyjnego w połączeniu w okolicy uszczelnienia, po którejkolwiek ze stron, powoduje automatyczny spadek wartość oporu dyfuzyjnego po tej stronie i dalszą migrację wilgoci na zewnątrz. Resztę załatwia wentylacja mechaniczna po stronie wewnętrznej albo wiatr po stronie zewnętrznej.
Nowa zasada dla prawidłowego montażu w nowoczesnym budownictwie brzmi: „Szczelniej od strony pomieszczenia niż na zewnątrz” w chłodnych okresach oraz „szczelniej od zewnątrz niż w pomieszczeniu” w miesiącach upalnych.
Oknotest.pl 2024-04-25 12:00:00
