Eforte. Najmłodsze dziecko INOUTIC/DECEUNINCK.
Podobnym do nas dinozaurom, Deceuninck kojarzył się przede wszystkim z białymi oknami PCV mieniącymi się w promieniach słońca urokliwą błękitną poświatą, ale to było dawno i pewnie już nie wróci. Później z przejęciem systemów Thyssen i wprowadzeniem na rynek okienny nowej marki INOUTIC. Przyjęła się i trwa. Obecnie, choć z pewnym opóźnieniem, INOUTIC/DECEUNINCK włącza się do walki o dusze, umysły i portfele inwestorów zainteresowanych oknami energooszczędnymi podsuwając kolejne skojarzenie. Eforte, nowy system kształtowników okiennych.
Okna PCV dla postępowych konserwatystów.
„Postęp” i „konserwatyzm”, to pojęcia przeciwstawne, ale jak się okazuje w branży okiennej mogą obok siebie występować bezproblemowo, czego przykładem jest system kształtowników Eforte.
Konserwatyzm Eforte, to klasyczny kształt i budowa profili. Dwupłaszczyznowe, niezlicowane złożenie ościeżnicy i skrzydła, prosta linia przylg ze spadem ułatwiającym odprowadzanie wody opadowej oraz uszczelnienie w obrębie przylgi zewnętrznej i wewnętrznej. Żadnych udziwnień, no może poza rozwiązaniem imitującym uszczelnienie środkowe. W naszej opinii nowym kształtownikom, nawet z tą środkową uszczelką, bliżej do profilowych odmian AD niż MD.
Postępowość Eforte przejawia się w dobrych osiągach okien w zakresie właściwości wynikających z normy PN-EN 14351-1+A1:2010, a w szczególności przenikalności cieplnej, co wpisuje je do grona produktów znajdujących zastosowanie w budownictwie energooszczędnym, a nawet pasywnym.
Geometria i podstawowe wymiary.
Trzon systemu stanowią ramy ościeżnic i skrzydeł o głębokości 84 mm oraz odpowiadający im wymiarowo słupek stały o szerokości 96 mm. Sześć solidnych komór wewnętrznych, z których największa, (komora wzmocnienia), usytuowana jest w centralnej części każdego z profili. Taka budowa może wskazywać, że siłą systemu powinny być właściwości statyczne konstrukcji okiennych wynikające z możliwości zastosowania wzmocnień o nietypowych kształtach i dużych wartościach momentu bezwładności.
Prezentowane na rys. nr 2 odmiany i parametry stalowych kształtowników wzmacniających, stosowanych w podstawowych typach ościeżnicy i skrzydła, pokazują jednak, że w zamyśle konstruktorów głównym zadaniem środkowej komory jest raczej poprawa wartości współczynnika przenikania ciepła, niż tworzenie okien o ponadstandardowych gabarytach.
Wszystkie opisane dotychczas cechy kształtowników Eforte widać jak na dłoni na schemacie najczęściej wykorzystywanego złożenia ramy i skrzydła, (rys. nr 3). O osiągach okien, także tych energooszczędnych napiszemy nieco dalej, dlatego wróćmy jeszcze na chwilę do profilowej geometrii i wymiarów.
Przyjmując zasady wymiarowania profili okiennych wynikające z normy PN-EN 12608:2004, szerokość ramy ościeżnicy wynosi 70 mm, a ramy skrzydła 84 mm. Całkowita szerokość podstawowego złożenia ramy ościeżnicy i skrzydła to 120 mm, czyli bardzo standardowo i bardzo podobnie jak w powszechnie stosowanych kształtownikach pięciokomorowych.
„Rozsądna” szerokość kształtowników, to dobra wiadomość dla inwestorów lubiących pokoje dobrze oświetlone światłem dziennym oraz ważna dla architektów, którzy planując wielkość pomieszczeń, szczególnie w budynkach wielorodzinnych, coraz częściej stosunek powierzchni okien liczonej w świetle ościeżnic, do powierzchni podłóg, ustalają „na styk”, dokładnie 1:8 albo 1:12, tak jak to wynika z przepisów techniczno-budowlanych. Warto pamiętać, że mniejsza szerokość kształtowników okiennych, to większa powierzchnia przeszkleń i więcej światła w domu.
Znajomość wymiarów ościeżnic i skrzydeł pozwala prawidłowo zaprojektować wyłącznie okna jednodzielne, (jednoskrzydłowe). Aby poprawnie zaprojektować okno dwudzielne konieczna jest jeszcze znajomość wymiarów słupków, stałego albo ruchomego oraz wymiarów złożenia słupków ze skrzydłami. Dla projektantów i inwestorów zainteresowanych systemem Eforte na rysunkach nr 4 i nr 5 przedstawiamy wszystkie niezbędne wymiary wymienionych wcześniej elementów konstrukcji okna.
Schemat złożenia słupka stałego i skrzydeł, czyli „środkowej” części każdego okna dwuskrzydłowego z podziałem pionowym, widoczny jest na rysunku nr 4. Kształtownik słupka stałego zwraca uwagę dwoma elementami. Wzmocnieniem, które powinno czynić go sztywnym oraz ilością komór. W wielu systemach nie należy do rzadkości sytuacja, że zachwalana na przykład „pięciokomorowość” profili, dotyczy wyłącznie ościeżnic i skrzydeł, a słupków stałych już nie.
Bywa też tak, że producenci okien dążąc do obniżenia kosztów materiałowych, „żenią” pięciokomorowe ramy i skrzydła z trzy lub czterokomorowymi słupkami nawet nie wspominając o tym nabywcom. Jak widać, w oknach Eforte nie chodzi się na kompromisy i skróty. Sześć komór, to sześć, w słupku stałym także.
Rysunek nr 5, to złożenie skrzydeł i słupka ruchomego, czyli niezbędnego elementu konstrukcyjnego większości dwuskrzydłowych drzwi balkonowych. Widoczny na rysunku środkowy element, (to coś pomiędzy skrzydłami), to właśnie kształtownik ruchomego słupka. Wzmocniony zamkniętą stalą robi dobre wrażenie. Nic dodać, nic ująć.
Eforte. Osiągi dla właściwości określonych normą PN-EN 14351-1+A1:2010.
Wbrew dość powszechnemu przekonaniu sprzedawców okien PCV o jakości okna i jego przydatności do przewidywanego zastosowania wcale nie decydują parametry techniczne komponentów jakie wykorzystano do jego produkcji. Decydujące znaczenie ma finalny efekt jaki uzyskano w wyniku zastosowania takich, a nie innych komponentów.
Profesor Andrzej Blikle w swojej książce „Doktryna jakości” słusznie stwierdza, że „[…]w pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że produkt jest tym bardziej wartościowy, im więcej obiecuje on klientowi, a jest tym lepszej jakości, im bardziej obietnice te są spełnione.[…]”. W branży okiennej oznacza to, że o jakości produktu, o poziomie spełnienia obietnic, najłatwiej przekonać się na podstawie analizy poziomu osiągów w zakresie poszczególnych właściwości okna określonych w normie PN-EN 14351-1+A1:2010 „Okna i drzwi – norma wyrobu, właściwości eksploatacyjne”, ustalonych w obowiązkowych badaniach prowadzonych przez notyfikowane laboratoria.
Eforte. Wodoszczelność i przepuszczalność powietrza.
Poniżej na rysunkach nr 6, 7 i 8, na podstawie raportów z badań Instytutu Techniki Okiennej w Rosenheim przedstawiamy osiągi określonych konstrukcji okien Eforte w zakresie trzech podstawowych właściwości: Odporności na obciążenie wiatrem (sztywność okna), wodoszczelności i przepuszczalności powietrza.
Konstrukcja okienna na rysunku nr 6, to okno jednoskrzydłowe, ze względu na jej wysokość można powiedzieć, że jest to odpowiednik jednoskrzydłowych drzwi balkonowych bez poprzeczki. Konstrukcja na rysunku nr 7, to okno dwudzielne, dzielone w poziomie, z dolną częścią wykonaną jako przeszklenie stałe. Rysunek nr 8, to schemat okna, a właściwie dwuskrzydłowych drzwi balkonowych z ruchomym słupkiem.
Jakie informacje płyną z prezentowanych wyników badań dla przyszłych użytkowników okien Eforte?
Wszystkie trzy badane konstrukcje wykazują dokładnie taki sam poziom osiągów w zakresie wodoszczelności, klasa 9A, oraz przepuszczalności powietrza, klasa 4. Przekładając, to na język bardziej zrozumiały dla inwestorów można powiedzieć, że badane konstrukcje okien Eforte zachowują szczelność na wodę opadową przy działaniu ciśnienia parcia wiatru o wartości 600 Pa.
Inaczej mówiąc dopiero wiatr wiejący z prędkością ponad 112 km/h spowoduje przedostawanie się wody opadowej do wnętrza konstrukcji i przenikanie jej na wewnętrzną powierzchnię okna. Klasa 4 przepuszczalności powietrza oznacza, że okna Eforte należy uznać za konstrukcje szczelne w rozumieniu polskich przepisów techniczno-budowlanych, co oznacza, że współczynnik infiltracji powietrza dla otwieranych okien i drzwi balkonowych wynosi nie więcej niż 0,3 m3/(m · h · daPa2/3).
Tym samym mogą być one bez problemu stosowane w budynkach wyposażonych w wentylację mechaniczną nawiewną lub nawiewno-wywiewną, natomiast w pomieszczeniach wyposażonych w inny rodzaj wentylacji, dopływ powietrza zewnętrznego, w ilości niezbędnej dla potrzeb wentylacyjnych, należy zapewnić przez urządzenia nawiewne umieszczane w oknach, drzwiach balkonowych lub w innych częściach przegród zewnętrznych.
Eforte. Odporność na obciążenie wiatrem
Kolejną badaną właściwością konstrukcji okiennych była „Odporność na obciążenie wiatrem”. O czym informuje ta właściwość okna? Odpowiada ona na pytanie, przy jakim maksymalnym obciążeniu wiatrem działającym prostopadle do płaszczyzny okna, nastąpi maksymalne dopuszczalne ugięcie czołowe względne najbardziej odkształconego elementu okna.
Im większa odporność elementów konstrukcyjnych okna na ciśnienie parcia wiatru i mniejszy ułamek ugięcia ramy tym jego konstrukcja jest sztywniejsza. Mamy więc do czynienia z właściwością określaną przez dwa parametry. Prawidłowe oznaczenie okna wymaga wspólnego podania symbolu literowego odpowiadającego wartości ułamka ugięcia i cyfry odpowiadającej wartości ciśnienia próbnego, na przykład: Odporność na obciążenie wiatrem - C 3.
Jak widać, Instytut w Rosenheim dla tej samej badanej konstrukcji podaje jednocześnie dwie prawidłowo oznaczone klasy jej odporności na obciążenie wiatrem. Trochę to niezgodne z ideą zawartą w normie PN-EN 14351-1+A1:2010 i mylące dla inwestorów. Może po naszym artykule służby techniczne firmy INOUTIC/DECEUNINCK zechcą wytłumaczyć naszym czytelnikom jak wyjaśnić nabywcy okien odporność na obciążenie wiatrem konstrukcji, dla której ustalono w badaniach wynik C4/B4. Przy tym samym ciśnieniu, dwie różne wartości ułamka określającego ugięcie, jak to możliwe?
Do czasu wyjaśnienia „zagadki”, w związku z tym, iż uznaje się za dopuszczalne deklarowanie parametrów konstrukcji „słabszej” dla konstrukcji „mocniejszej”, ale nie odwrotnie, przyjmujemy, że klasa odporności na obciążenie wiatrem dla konstrukcji jednoskrzydłowych (rys. nr 6) i dwuskrzydłowych ze słupkiem stałym (rys. nr 7) ustalona została na poziomie B4. Co to oznacza? Oznacza to, że najbardziej odkształcony element okna ugnie się o 1/200 swojej długości, poddany ciśnieniu parcia wiatru o wartości 1600 Pa, czyli w czasie huraganowego wiatru wiejącego z prędkością 184 km/h.
Nieco gorzej wypadają w zakresie tej właściwości okna dwuskrzydłowe ze słupkiem ruchomym (rys. nr 8), co jest raczej normą ze względu na ich specyficzną konstrukcję. Dla tego typu okien w badaniach ustalono klasę odporności na obciążenie wiatrem B3, czyli najbardziej odkształcony element okna ugnie się o 1/200 swojej długości, poddany ciśnieniu parcia wiatru o wartości 1200 Pa, co odpowiada wiatrowi wiejącemu z prędkością około 158 km/h.
O ile wartości ciśnień ustalone w badaniach są na wysokim, a nawet bardzo wysokim poziomie, o tyle dopóki ugięcie elementów pozostanie w klasie B, ( ugięcie o 1/200 długości elementu), możemy mówić, że konstrukcje okienne Eforte charakteryzują się najwyżej średnią sztywnością określaną przez ich odporność na obciążenie wiatrem.
Eforte. Izolacyjność akustyczna
Jedną z zalet kształtowników systemu Eforte jest szeroki wrąb szklenia. W czym rzecz? Zobaczcie sami na schematach nr 9 i nr 10.
Rysunki pokazują, że okna można bez problemu przeszklić pakietami szkła o grubości od 24mm do 56 mm. Co to oznacza w praktyce? Standardowa szyba zespolona, to jednokomorowa konstrukcja o budowie 4/16/4 i grubości pakietu 24mm (rys. nr 9). Szyby zespolone o wysokiej izolacyjności akustycznej albo niskim współczynniku przenikania ciepła, to konstrukcje dwu, a nawet trzykomorowe o bardzo różnej budowie, a co za tym idzie o bardzo zróżnicowanej całkowitej grubości pakietu znacznie przekraczającej 24 mm (rys. nr 10). Szeroki wrąb szklenia, to otwarta droga do tworzenia konstrukcji okiennych na potrzeby inwestycji, w których jednym z podstawowych wymogów jest ponad przeciętna ochrona przed hałasem albo niska wartość współczynnika przenikania ciepła.
Okna Eforte zostały przebadane w zakresie obu tych bardzo istotnych właściwości. Poniżej na rys. nr 11 przedstawiamy zestawienie wyników badań izolacyjności akustycznej okna Eforte o wymiarach referencyjnych 1230 x 1480 mm przy wykorzystaniu pakietów szkła o różnej budowie i grubości.
W związku z tym, iż deklarowany przez producentów i podany w raportach z badań ważony wskaźnik izolacyjności akustycznej Rw nie do końca informuje mniej wprawnego inwestora o poziomie ochrony przed hałasem w zależności od częstotliwości dźwięku emitowanego przez źródło, poniżej w tabeli przedstawiamy gotowe wyliczone wskaźniki izolacyjności akustycznej właściwej RA1 i RA2, których wartość uwzględnia podane w badaniach wartości widmowych współczynników korygujących C i Ctr.
| Budowa szyby zespolonej | Wskaźnik izolacyjności akustycznej właściwej | |
| RA1 | RA2 | |
| 8/12/4/12/6 | 38 dB | 37 dB |
| 10/12/6/12/8/2SI | 44 dB | 42 dB |
| 10/2SI/12/6/12/8/2SI | 45 dB | 43 dB |
Przypominamy naszym czytelnikom, że okna o wysokiej wartości wskaźnika RA1 warto stosować jeśli dźwięki emitowane przez źródło hałasu mieszczą się w zakresie średnich i wysokich częstotliwości, a okna o wysokiej wartości wskaźnika RA2 gdy dźwięki należą do zakresu częstotliwości niskich lub średnich. W tabeli uwagę zwraca wartość wskaźnika RA2 okna uzyskiwana przy zastosowaniu najprostszego badanego złożenia pakietu szyby zespolonej. Pokazuje on, że okno Eforte z relatywnie tanią szybą może być ciekawą propozycją dla wielu mieszkańców budynków narażonych w ciągu dnia na obciążenie hałasem rzędu 65 – 70 dB.
Eforte. Przenikalność cieplna.
Przenikalność cieplna okna jest w zasadzie wynikiem stosunku jego powierzchni przeszklonych i nieprzeszklonych do całkowitej powierzchni konstrukcji oraz oddziaływania na siebie przenikalności cieplnej kształtowników okiennych, przenikalności cieplnej szyby zespolonej i wartości liniowego mostka cieplnego na styku szyby z profilem. Jeśli znamy geometrię i wymiary kształtowników użytych do wyprodukowania okna, a znamy, bo wcześniej je dość szczegółowo omówiliśmy, to dołożenie do tej wiedzy informacji o przenikalności cieplnej wyżej wymienionych elementów pozwoli nam na dość precyzyjne wyliczenie współczynnika przenikania ciepła dowolnej konstrukcji okiennej.
W tym artykule nie będziemy musieli jednak dokonywać żadnych obliczeń, ponieważ przedstawimy gotowe dane uzyskane z raportów badań przenikalności cieplnej komponentów i okien Eforte w notyfikowanych laboratoriach.
Przenikalność cieplna kształtowników
Zbadana przez laboratorium w Rosenheim przenikalność cieplna podstawowego złożenia ramy i skrzydła Eforte od razu kwalifikuje system do grupy komponentów okiennych dedykowanych budownictwu energooszczędnemu i pasywnemu. Wynik badań i obliczeń laboratorium przedstawiamy na rys nr 12.
Wartość współczynnika przenikania ciepła Uf na poziomie 0,95 W/(m2 * K) uzyskana dla kształtowników bez jakiegokolwiek dodatkowego wewnętrznego ocieplenia i na dodatek z komorą wzmocnienia wypełnioną stalą, to bardzo dobry rezultat. Wydaje się, że aktualnie jeden z najlepszych na rynku. To osiągnięcie konstruktorów INOUTIC/DECEUNNCK przekłada się bezpośrednio na wartości współczynnika przenikania ciepła okien.
Przenikalność ciepła okien na podstawie badań okna referencyjnego
Na kolejnym rysunku nr 13 przedstawiamy fragmenty raportu z badań przenikalności cieplnej dla okna Eforte o wymiarach referencyjnych według normy PN-EN 14351-1+A1:2010. Dla wszystkich zainteresowanych inwestorów i projektantów podajemy także wartości przyjętych do obliczeń elementów składowych zgodnie z normą PN-EN ISO 10077-1:2007.
Obliczenia Centrum Badawczego Elementów Budowlanych w Stephanskirchen jednoznacznie wskazują, że wartość współczynnika przenikania ciepła jednoskrzydłowych okien Eforte wyprodukowanych przy użyciu szyb zespolonych o bardzo standardowej i powszechnie spotykanej dwukomorowej budowie 4/16/4/16/4 z przestrzenią międzyszybową wypełnioną argonem, wyposażonych w tak zwaną ciepłą ramkę może spełniać w zakresie przenikalności cieplnej wymagania Instytutu Domów Pasywnych z Darmstad stawiane konstrukcjom okiennym przeznaczonym do montażu w budynkach pasywnych.
Na potrzeby tego artykułu u polskich producentów szukaliśmy potwierdzenia dla wyników badań przenikalności cieplnej wykonanych przez PfB. Poniżej (rys. nr 14) przedstawiamy wyniki badań przenikalności cieplnej okna Eforte w rozmiarze referencyjnym, których właścicielem jest firma Technika Okienna z Elbląga.
Badania, a raczej obliczenia przenikalności cieplnej zostały zlecone Instytutowi Badawczo Rozwojowemu Budownictwa w Bratysławie, a badaniu poddana została konstrukcja wykonana z nieco innych komponentów niż ta badana w PfB. Różnice nie dotyczą kształtowników okiennych, a jedynie budowy i przenikalności cieplnej szyby zespolonej. Mimo różnic konstrukcyjnych, wynik badań okien w obu laboratoriach jest bardzo zbliżony i w pełni potwierdza nasze przypuszczenia wyrażone na wstępie tego artykułu. Eforte, to gracz na rynku okiennych konstrukcji energooszczędnych.
Kupić, nie kupić, zapytać warto.
Kończąc prezentację najnowszego produktu INOUTIC/DECEUNINCK zdajemy sobie sprawę, że nasi czytelnicy mogą mieć jeszcze wiele pytań związanych z przeznaczeniem i zastosowaniem okien Eforte na prowadzonych budowach. Macie rację, pytajcie, diabeł jak zwykle tkwić będzie w szczegółach, których nie sposób przewidzieć i opisać w takim artykule. Pytajcie właściciela systemu, producentów, sprzedawców.
My zapytaliśmy o interpretację wyników badań. Przy okazji postawimy następne pytania, choćby o montaż okien Eforte w warstwie docieplenia, bo geometria kształtowników jest „trudna”. Jak się dowiemy, to Wam powiemy, a jak Wy się czegoś nowego dowiecie, to powiedzcie nam. Na podstawie zgromadzonych w tym artykule informacji oceniamy Eforte jako ciekawą propozycję dla postępowych konserwatystów, czyli inwestorów, którzy wyżej cenią sobie właściwości okien przyczyniające się do ograniczania strat energii niż wyszukane wzornictwo.
Ciekawe, jak Eforte ocenią nasze portfele?
OKNOTEST.PL
