Okno PVC jako element systemu wentylacji
Jednym z dodatkowych, niezwykle istotnych zadań jakie powinno pełnić każde okno jest zapewnienie klimatu pomieszczeń odpowiedniego dla przebywania osób szczególnie wtedy, gdy obiekt budowlany wyposażony jest w system wentylacji grawitacyjnej. Skutki lekceważenia okien jako elementu wentylacji mogą być opłakane dla stanu technicznego pomieszczeń, a przy okazji wywierać niekorzystny wpływ na zdrowie mieszkańców.
Pojawienie się trudno usuwalnych zagrzybień i pleśni może być przyczyną chorób oraz powodować konieczność drogich remontów niezbędnych do przywrócenia właściwego stanu pomieszczeń i budynków.
Wymagania stawiane oknu jako elementowi systemu wentylacji wynikają zarówno z powszechnie obowiązujących przepisów techniczno-budowlanych zawartych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U z 2002 r Nr 75 poz. 690 z późn. zm.) jak i zapisów normy PN-83/B-03430 ze zmianą Az – 3 z dnia 8 lutego 2000, zwanej „normą wentylacyjną”.
W Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury, konstrukcji, funkcjom i wyposażeniu okien jako elementowi systemu wentylacji poświęcone są trzy paragrafy odnoszące się zarówno do sposobu użytkowania pomieszczeń (§ 91), wymaganej minimalnej ilości powietrza dostarczanego do pomieszczeń (§ 141) jak i konstrukcji i funkcji okien (§ 155 ust.1 i 2) oraz umiejscowienia urządzeń doprowadzających powietrze (§ 155 ust.3). Warto w tym miejscu zwrócić uwagę, że zmieniona w roku 2008 treść § 155 ust.3 nakazując w określonych przypadkach stosowanie urządzeń nawiewnych, dopuszcza ich umiejscowienie także w innych częściach przegród zewnętrznych niż okna i drzwi balkonowe.
Zdecydowanie więcej szczegółowych informacji o wymaganiach i rozwiązaniach zapewniających prawidłowe funkcjonowanie wentylacji pomieszczeń znaleźć można w „normie wentylacyjnej” PN-83/B-03430 ze zmianą Az – 3 z dnia 8 lutego 2000 "Wentylacja w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej. Wymagania", w której stwierdza się między innymi:
Prawidłowa wentylacja powinna zapewniać doprowadzenie powietrza do pokoi oraz kuchni z oknem zewnętrznym oraz usuwanie powietrza zużytego z kuchni, łazienki, oddzielnego ustępu, ewentualnego pomocniczego pomieszczenia bezokiennego (składzik, garderoba), pokoju oddzielonego od tych pomieszczeń więcej niż dwojgiem drzwi, pokoju znajdującego się na wyższym poziomie w wielopoziomowym domu jednorodzinnym lub wielopoziomowym mieszkaniu domu wielorodzinnego.
Mimo postępujących zmian w budownictwie, ze względów ekonomicznych w większości mieszkań w budynkach zamieszkania zbiorowego oraz małych domach jednorodzinnych stosowane są głównie systemy wentylacji grawitacyjnej, co oznacza, że oprócz sprawnie działających kratek wentylacyjnych, przez które "zużyte” powietrze ucieka, muszą być też miejsca, przez które „świeże” powietrze do mieszkania napływa.
Wentylacja grawitacyjna (naturalna) działa tylko dzięki siłom natury. Jej napędem jest różnica gęstości powietrza na zewnątrz i wewnątrz budynku. Ogrzane, lekkie powietrze ulatuje z budynku przez kanały wentylacyjne, a w jego miejsce przedostaje się powietrze z zewnątrz. Naturalną drogą przedostawania się powietrza do budynku są nieszczelności okien i drzwi. Ilość napływającego powietrza zależy od tego jak duże są te nieszczelności.
W związku z żądanym dla okien przez krajowe przepisy techniczno-budowlane współczynnikiem infiltracji powietrza „a” na poziomie 0,3 m3/(m*h*daPa2/3) dopływ powietrza do pomieszczeń przez nieszczelności okien jest skrajnie niewystarczający dla sprawnego działania wentylacji grawitacyjnej, co automatycznie stwarza konieczność zastosowania odpowiednich urządzeń nawiewnych zgodnie z wymogiem § 155 ust.3 tych samych przepisów.
Jeśli nawiew powietrza będzie odbywać się przez urządzenia nawiewne na oknie, do dyspozycji mamy dwie podstawowe opcje. Pierwsza to skorzystanie z różnego rodzaju urządzeń nawiewnych znajdujących się w obrębie systemów okiennych, które są raczej prostymi i niedrogimi urządzeniami wentylacyjnymi, ale ich wadą może być brak odrębnych aprobat technicznych dopuszczających je do stosowania w budownictwie i nieokreślone parametry techniczne, co do wielkości przepływającego przez nie w jednostce czasu strumienia powietrza, który często okazuje się być niewystarczający do zapewnienia prawidłowej wentylacji pomieszczeń.
Drugą metodą doprowadzenia właściwej ilości powietrza do pomieszczeń może być zastosowanie odrębnych urządzeń – profesjonalnych nawiewników, które pozwalają doprowadzić do pomieszczeń w określonym czasie, strumień powietrza o zbadanej i określonej wielkości.
Ilość powietrza przepływającego przez nawiewnik może być regulowana ręcznie lub automatycznie. Nawiewniki automatyczne, regulują wielkość strumienia powietrza reagując na:
- Różnicę ciśnienia wewnętrznego i zewnętrznego (ciśnieniowe).
- Temperaturę zewnętrzną.
- Wilgotność powietrza w pomieszczeniu (higrosterowane).
Polska Norma PN-83/B-03430 ze zmianą Az – 3 z dnia 8 lutego 2000 tak mówi o dopływie powietrza zewnętrznego do pomieszczeń:
„Dopływ powietrza zewnętrznego do pokojów mieszkalnych oraz kuchni z oknem zewnętrznym powinien być zapewniony w sposób:
W przypadku zastosowania okien charakteryzujących się współczynnikiem infiltracji „a” mniejszym niż 0,3 m3/(m*h*daPa2/3), przez nawiewniki powietrza o regulowanym stopniu otwarcia usytuowane:
- w górnej części okna ( w ościeżnicy, ramie skrzydła, między ramą skrzydła a górną krawędzią szyby zespolonej), lub
- w otworze okiennym (między nadprożem a górną krawędzią ościeżnicy, w obudowie rolety zewnętrznej), albo
- w przegrodzie zewnętrznej ponad oknem.
Strumień powietrza przepływającego przez całkowicie otwarty nawiewnik, przy różnicy ciśnienia po obu jego stronach 10 Pa, powinien mieścić się w granicach:
- od 20 do 50 m3/h, jeśli zastosowana jest wentylacja grawitacyjna,
- od 15 do 30 m3/h, jeśli zastosowana jest wentylacja mechaniczna wywiewna.
Strumień powietrza przepływającego przez nawiewnik, którego element dławiący znajduje się w pozycji całkowitego zamknięcia, powinien zawierać się w granicach od 20 do 30% strumienia przy jego całkowitym otwarciu.
OKNOTEST.PL
Oknotest.pl 2012-06-16 00:00:00 aktualizacja: 2021-03-03 17:38:57