Profile okienne PVC, (kształtowniki) - poszerzenia i łączniki systemowe

Etap przygotowania do montażu okien to nie tylko okazja do zwymiarowania otworów, ale w wielu przypadkach również możliwość, a nawet konieczność ustalenia istotnych szczegółów dotyczących sposobu przygotowania i wykończenia ościeży, funkcjonalności okna, łączenia okien w zestawy lub konieczności zastosowania dodatkowych profili konstrukcyjnych w celu wykonania robót montażowych zgodnie z aktualnym stanem wiedzy technicznej. W tym rozdziale chcemy powiedzieć parę słów o dwóch rodzajach dodatkowych profili konstrukcyjnych - poszerzeniach i łącznikach okien.

Poszerzenia okienne

Każdy prawidłowo skompletowany system profili okiennych powinien zawierać wszystkie rodzaje kształtowników okiennych niezbędnych do prawidłowego wykonania i zamontowania dowolnego okna. To ważna cecha systemu, szczególnie w dobie projektowania budynków, w których architekci coraz częściej starają łączyć się funkcjonalność, kształt i wielkość okien z bardzo wysokimi wymaganiami, co do osiąganych przez nie parametrów technicznych.

Nie sprosta temu żaden system, w którym liczba kształtowników ogranicza się do ram ościeżnic, skrzydeł i słupków oraz podstawowych profili pomocniczych, a już na pewno system, w którym brakuje tak istotnych elementów konstrukcyjnych jak systemowe poszerzenia okienne.

Czym są poszerzenia okienne? To nic innego jak cała gama profili, które dają się w prosty sposób łączyć z ramami ościeżnic okiennych umożliwiając manewrowanie przede wszystkim wymiarami szerokości całkowitej, ale w pewnych sytuacjach również i głębokości konstrukcji okiennej. Poniżej na rysunku nr 1 przedstawiamy zestawienie poszerzeń systemowych firmy Aluplast.

Na rysunku nr 2 podobne zestawienie kształtowników poszerzających Deceuninck. Rysunek nr 3, to ilustracja efektu połączeń różnych typów poszerzeń z tym samym typem ramy ościeżnicy. Prosimy zwróćcie uwagę na powstające zróżnicowanie wymiarów i kształtów konstrukcji! Stosują pojedyncze, ale odpowiednio dobrane kształtowniki poszerzające albo całe ich zestawy możemy realnie wpływać i dopasowywać wymiary okien do wymagań obiektowych.

Poszerzenia okien PVC – przykłady zastosowań

W przypadku obiektów w budowie, profile poszerzające o różnej szerokości znajdują zastosowanie przede wszystkim w sytuacjach, w których montaż okien następuje w chwili, gdy progowa część ościeży okiennej jest w stanie niewykończonym albo posadzka nie osiąga jeszcze poziomu docelowego.

Montaż okien bez kształtowników poszerzających w niewykończonych dołem otworach ościeży zwykle kończy się tym, że progowa część okna nie jest połączona mechanicznie z murem budynku, a ciężar konstrukcji przenoszony na mur za pośrednictwem elementów podporowych. W praktyce, na wielu budowach można zobaczyć okna, które „wiszą” w powietrzu albo są punktowo wspierane przypadkowymi kawałkami cegieł lub desek.

Konsekwencją takiego prowadzenia i zakończenia robót montażowych jest zazwyczaj przedwczesne i trwałe odkształcenie progowych części ram ościeżnic powodujące ograniczenie, a nawet całkowitą utratę właściwości funkcjonalnych przez konstrukcję okienną. Takich sytuacji łatwo uniknąć przewidując już w trakcie oględzin placu budowy konieczność zastosowania odpowiedniego układu poszerzeń okiennych mocowanych do progowej części okna.

Dzięki nim szerokość szczeliny dylatacyjnej na całym obwodzie okna będzie zgodna z wymaganiami, okno zostanie odpowiednio połączone mechanicznie z murem, a obciążenia przeniesione na konstrukcję budynku. Na rysunkach poniżej przedstawiamy przykłady zastosowania poszerzeń, które stają się „przedłużeniem” i „wsparciem” standardowych drzwi balkonowych (4) oraz progu drzwi balkonowych typu HST (5).

Kolejne rysunki przedstawiają sytuację budowlaną często spotykaną w trakcie wymiany starych, „skrzyniowych” okien drewnianych na nowe okna z PVC. Po zdemontowaniu drewnianej ramy okna od strony zewnętrznej ościeży pozostaje zazwyczaj bardzo szeroki węgarek. Ramy okien o szerokości 60, 70 albo nawet 80 mm mogą okazać się zbyt wąskie, by szczelina dylatacyjna pomiędzy krawędzią okna, a murem ościeży odpowiadała wymaganiom (6).

Rozwiązaniem tego problemu montażowego okazują się być również odpowiednio dobrane poszerzenia okienne. Opisaną wyżej sytuację budowlaną przedstawia prezentowany poniżej schemat posadowienia okna w otworze okiennym z szerokim węgarkiem (7).

Poszerzenia okienne przydają się nie tylko w trakcie wymiany okien w „starym budownictwie”. Wiele wielkopłytowych budynków mieszkalnych z lat 70 i 80 ubiegłego wieku wyposażono w okna drewniane, które były łączone ze sobą w zestawy w przebiegu ścianek działowych pomiędzy pomieszczeniami. O ile w tamtych czasach przestrzeń pomiędzy oknami wypełniano kawałkiem belki lub po prostu tym, co było pod ręką przykrywając to „wypełnienie” listwą maskującą, ten „patent” przy wymianie starych okien drewnianych na nowe z PVC stosowany być nie może.

Rozwiązaniem problemu ponownie okazują się być dobrze dobrane poszerzenia okienne, co pokazujemy na rysunku nr 8. Spoglądając na schemat widać jak poszerzenie staje się fragmentem ścianki działowej wchodzącym pomiędzy okna lub jeśli ktoś woli jest po prostu nieprzeszklonym fragmentem konstrukcji okiennej maskującym przebieg ścianki działowej. Jakby nie przyjąć skutek ten sam. Prawidłowo zamontowana konstrukcja okienna.

W określonych sytuacjach poszerzenia okienne stają się również elementem niezbędnym do montażu rolet okiennych. Inwestorzy, którzy nie chcą wprowadzać puszki rolety do wnętrza pomieszczenia, ale również ze względu na przewidywaną grubość warstwy ocieplenia nie chcą zamontować jej na murze budynku, mogą również skorzystać z poszerzeń okiennych, stosując je jako element wypełniający przestrzeń pomiędzy ościeżnicą okna, a nadprożem otworu okiennego rys. nr 9. Pozwala, to nie tylko na łatwiejszą zabudowę puszki rolety od strony zewnętrznej, ale przy okazji poprawia właściwości termoizolacyjne i akustyczne układu okno – roleta – mur, a przy okazji umożliwia prawidłowe mechaniczne połączenie konstrukcji okiennej z murem ościeży bez konieczności stosowania nietypowych rozwiązań montażowych.

Łączniki okienne i łączniki statyczne

Łączenie okien w zestawy, to budowlana codzienność. Okno + balkon. Nieotwierane naświetla boczne + balkon. Wykusze. Okna narożne. Prawie na każdej budowie można spotkać „coś z tych rzeczy”. Jak do tego dodać wymiarową i geometryczną fantazję architekta okaże się, że w każdym szanującym się systemie okiennym musi istnieć cała gama przeróżnych kształtowników służących jedynie do tego, by jedną ramę okna połączyć prawidłowo z inną ramą, a całość nie tylko nie spadła nam na głowę, ale spełniała przez lata swoje zadania funkcjonalne i użytkowe. Przegląd profili służących do łączenia konstrukcji okiennych w zestawy opieramy o rozwiązania systemów Aluplast i zaczynamy od pokazania rozwiązań najprostszych i najczęściej stosowanych przechodząc w dalszej kolejności do łączników statycznych i kątowych.

Na rysunku nr 10 widzimy połączenie dwóch ram ościeżnic okiennych na tak zwane „cudze pióro”. To te owalne elementy widoczne we wrębach ościeżnic w górnej i dolnej części na styku obu ram. Warto zwrócić uwagę na dodatkowe uszczelnienie pomiędzy profilami. Do jego wykonania dobrze jest użyć taśmy rozprężnej.

Rysunek nr 11, to równie proste połączenie wykonane przy pomocy dwóch łączników będących czymś pośrednim pomiędzy „cudzym piórem”, a klasycznym łącznikiem „H”. Zaletą tego rozwiązania jest możliwość wprowadzenia pomiędzy ramiaki okien dodatkowego elementu statycznego. Dzięki temu te proste łączniki można stosować również do łączenia nieco większych konstrukcji okiennych.

Rysunek nr 12, przedstawia najpopularniejszy łącznik, często nazywany „łącznikiem balkonowym” lub łącznikiem „H”. Dzięki niewielkim uszczelkom przylgowym i dodatkowemu uszczelnieniu przestrzeni pomiędzy ramiakami okien rozwiązanie to idealnie nadaje się do łączenia okien o standardowych rozmiarach, którym nie stawia się szczególnych wymagań statycznych.

Kolejne rozwiązania przedstawione na rysunkach 13 i 14, to już łącznikowa wyższa szkoła jazdy, czyli tak zwane łączniki statyczne, stosowane do łączenia konstrukcji okiennych o dużych rozmiarach lub dużej powierzchni, dla których istotnym czynnikiem obciążającym jest siła parcia i ssania wiatru. Przy obecnych trendach widocznych w projektowaniu, gdy architekci planują w obiektach budowlanych okna PVC o wielometrowej rozpiętości i dużej wysokości, szczególnie interesującym dla budujących i montujących powinno być rozwiązanie widoczne na rysunku nr 14. Tego typu łączniki statyczne posiadają dodatkowe elementy mocujące łącznik zarówno w części górnej, (mocowanie do nadproża okna), jak i dolnej, (mocowanie do posadzki lub progu ościeża okiennego).

Łączniki kątowe

Każdy kto buduje dom, a wcześniej szukał odpowiedniego dla siebie projektu budynku wie doskonale, że okna można ze sobą łączyć nie tylko liniowo, jako przylegające do siebie bokami płaszczyzny. Projekty pełne są nietypowych rozwiązań, w których okna PVC łączy się prostopadle względem siebie, pod kątem 90°, choć to jeszcze nie jest specjalnym utrudnieniem montażu.

Zdecydowanie trudniej zwymiarować otwór okienny, tzw. wykusz, w którym okna łączone są względem siebie pod kątem 45°. Największą zaś sztuką jest wymiarowanie i montaż konstrukcji okiennych łączonych pod wieloma dowolnymi kątami. Poniżej na rysunkach nr 15, 16 i 17 przedstawiamy rozwiązania łączników systemu Aluplast, które ułatwiają ekipom montażowym wbudowanie takich nietypowych konstrukcji w otwory okienne budynku.

Warunkiem koniecznym dla zachowania całkowitej poprawności montażu okien przy użyciu łączników kątowych jest po pierwsze stosowanie odpowiednich stalowych wzmocnień łącznika oraz dodatkowe uszczelnianie styków kształtowników okiennych z powierzchnią łącznika do czego należy wykorzystywać zarówno taśmy rozprężne, jak i systemowe uszczelki EPDM oraz silikony.

OKNOTEST.PL