Termowizja, co to jest?

Niejednorodność właściwości cieplnych komponentów tworzących zewnętrzną obudowę budynku skutkuje różnicami temperatury na powierzchni konstrukcji. Na temperaturę powierzchni wpływa również przepływ powietrza wewnątrz i/lub przez obudowę budynku. Rozkład temperatury na powierzchni może być więc wykorzystany do wykrywania niejednorodności cieplnych spowodowanych defektami izolacji, zawartością wilgoci i/lub wpływem powietrza w komponentach tworzących obudowę zewnętrzną budynku.

Badanie termowizyjne / termograficzne

Termowizja, a poprawniej termografia budynku jest metodą wskazywania i przedstawiania rozkładu temperatury na części powierzchni obudowy budynku. W kontekście normy PN-EN 13187 „Właściwości cieplne budynków -- Jakościowa detekcja wad cieplnych w obudowie budynku -- Metoda podczerwieni”, termowizję wykonuje się za pomocą detekcji promieniowania podczerwonego, która wytwarza obraz pozornej temperatury promieniowania mierzonej na powierzchni obiektu.

Promieniowanie cieplne, (strumień energii promieniowania podczerwonego), powierzchni obiektu jest przetwarzane przez system detekcji promieniowania podczerwonego na obraz cieplny przedstawiający względne natężenie promieniowania cieplnego różnych części tej powierzchni. Natężenie obrazu jest zależne od temperatury powierzchni, charakterystyki powierzchni, warunków otoczenia i samego przetwornika urządzenia termowizyjnego. Procedura pomiarowa obejmuje również interpretację obrazów cieplnych, (termogramów).

W normie PN-EN 13187 opisano jakościową metodę wykrywania wad cieplnych w obudowie budynku badaniami termograficznymi. Metodę tę stosuje się do wstępnej identyfikacji wielu rodzajów zamian właściwości cieplnych włączając szczelność na przenikanie powietrza komponentów tworzących obudowę budynków. Wyniki otrzymywane za pomocą tej metody powinny być interpretowane i szacowane przez osoby specjalnie przeszkolone do tego celu.

Norma PN-EN 13187 ma zastosowanie do określania miejsc niejednorodności cieplnych i dróg wpływu powietrza przez obudowę. Norma nie ma zastosowania do ilościowego określania izolacyjności cieplnej i szczelności konstrukcji na przenikanie powietrza. Do takich określeń wymagane są badania innymi metodami.

Na kontrolę termowizyjną elementów budynków składają się:

• Określenie rozkładu temperatury powierzchni na części obudowy budynku.
• Stwierdzenie, czy ten rozkład temperatury powierzchni jest nieprawidłowy na przykład w wyniku defektów izolacji, zawilgocenia i/lub wpływu powietrza.
• Oszacowanie typu i stopnia występowania defektów.

Aby ustalić, czy obserwowane zmiany we właściwościach cieplnych izolacji są nieprawidłowe, otrzymane termogramy porównuje się ze spodziewanym rozkładem temperatury na powierzchni, określanym z projektowej charakterystyki obudowy budynku i z warunków otoczenia podczas kontroli. Spodziewane rozkłady temperatury mogą być określone z użyciem „termogramów odniesienia”, obliczeń lub innych badań. Określenie opiera się na rysunkach i innych dokumentach odnoszących się do obudowy zewnętrznej i do systemu ogrzewania i wentylacji badanego budynku.

OKNOTEST.PL