Okna antywłamaniowe, to nie wszystko…

Chcielibyście czuć się bezpiecznie we własnym domu? No pewnie, my też, któż by nie chciał. Kupiliście w tym celu „okna antywłamaniowe”? No to mamy dla Was dwie informacje. Złą i jeszcze gorszą. Ta zła, to taka, że okna antywłamaniowe nie istnieją. Ta jeszcze gorsza, to taka, że zakup okien o podwyższonej odporności na włamanie, bo tak prawidłowo należy nazywać „okna antywłamaniowe”, to nie wszystko co dla bezpieczeństwa domu można i trzeba zrobić. Ale nie ma tego złego, co by na dobre wyjść nie mogło.

Zajrzeliście we właściwe miejsce, o właściwej porze, bowiem zainspirowani artykułem „Bezpieczeństwo przeciwwłamaniowe w aspekcie uwarunkowań architektonicznych i zastosowanych elementów otworowych” autorstwa Pana mgr inż. Stanisława Baraniaka z poznańskiego oddziału Instytutu Techniki Budowlanej, przedstawiamy nieco szersze spojrzenie na aspekt bezpieczeństwa przeciwwłamaniowego obiektów budowlanych. Przyszłym nabywcom wyrobów otworowych postaramy się wykazać, że w kwestii bezpieczeństwa osób, mienia i budynków, okna o podwyższonej odporności na włamanie („okna antywłamaniowe”), to nie wszystko, ale wszystko bez takich okien... . Bezpieczne też nie będzie.

Bezpieczeństwo przeciwwłamaniowe w budownictwie.

Wyobraźcie sobie zamek. Nie, nie taki w drzwiach, na to przyjdzie pora później, ale taki prawdziwy zamek dla króla. Teraz wyobraźcie sobie podziemia zamkowe, a w nich tę najważniejszą komnatę. Nie, nie sypialnię. Skarbiec. Jak sama nazwa wskazuje służył do przechowywania skarbów. Żona mówi do Pana, „Skarbie”? No cóż, bywało, że i takie skarby lądowały w zamkowych podziemiach, ale my nie o tym. Teraz jeszcze wyobraźcie sobie halabardnika stojącego przed skarbcem. Zapytacie co z tego wynika?

Coś ważnego, to dowód, że od dawien dawna, budynki służyły ludziom do przechowywania przeróżnych cennych dóbr, na straży których stały odpowiednie zabezpieczenia antywłamaniowe. Pod tym względem niewiele się zmieniło, choć nikt już nie buduje zamków i nie stawia na straży własnego mienia halabardnika. Teraz mamy nowoczesność! Firmy ochroniarskie i przeróżne inne środki chroniące przed włamaniem, a zabezpieczenie mienia staje się wydzieloną specjalizacją, która często silnie jest związana z budownictwem, co znajduje również wyraz w treści przepisów techniczno-budowlanych i norm.

Forma i sposób zabezpieczenia obiektu budowlanego przed włamaniem oraz osiągany dzięki temu poziom bezpieczeństwa zawsze będzie pojęciem względnym. Inaczej będzie to wyglądało w przypadku obiektów handlowych albo budynków użyteczności publicznej np. banków, a inaczej w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych lub zamieszkania zbiorowego. Zróżnicowanie obiektów i oczekiwań ich użytkowników co do stopnia zabezpieczenia antywłamaniowego powoduje, że może on być odnoszony do całych obiektów lub tylko do różnych elementów i materiałów, z których obiekt jest wznoszony. Niezależnie od tych różnic jest jednak kilka zagadnień wspólnych dla zabezpieczenia antywłamaniowego obiektów budowlanych, są to, czas w którym zapada decyzja o poziomie zabezpieczeń i koszty niezbędne do osiągnięcia pożądanego efektu.

W swoim artykule o bezpieczeństwie antywłamaniowym obiektów budowlanych Stanisław Baraniak pisze o tym między innymi tak: „Ważną rzeczą jest, ażeby pomyśleć o zabezpieczeniu mienia we właściwym momencie przed rozpoczęciem budowy, gdyż późniejsze wbudowanie urządzeń zabezpieczających jest z reguły kompromisem nie mogącym zaspokoić w pełni potrzeb inwestora w tej dziedzinie. Podejmując decyzję o budowaniu trzeba się liczyć z poniesieniem znacznych nakładów finansowych. Budowanie z uwzględnieniem aspektów bezpieczeństwa przeciwwłamaniowego jest droższe, ale zapewni użytkownikowi poczucie bezpieczeństwa przeciwwłamaniowego.

Późniejsze doposażanie obiektu w techniczne środki ochrony i zabezpieczenia mienia może być jeszcze droższe, a jego skuteczność niższa. Koncepcja bezpieczeństwa przeciwwłamaniowego, którą zaplanuje się i opracuje na etapie projektowania budynku mieszkalnego zapewniająca skuteczne zabezpieczenie przed włamaniem, nie powinna spowodować wzrostu kosztów budowy o więcej niż 5%. Mając na względzie mechaniczne zabezpieczenia przed włamaniem rozpatruje się z zasady wytrzymałość przegród budowlanych (ścian i stropów) oraz wszystkie elementy otworowe, które ograniczają dostęp do obiektu przez jakiekolwiek otwory budowlane. Ponieważ próby włamania poprzez forsowanie ścian lub stropów praktycznie nie mają miejsca, problem ich wpływu na próby sforsowania można pominąć. W tej sytuacji rozważając aspekty zabezpieczenia przed włamaniem należy uwzględnić:

• Architektoniczne uwarunkowania ochrony przed włamaniem.
• Odporność na włamanie otworowych elementów budowlanych służących do zabezpieczenia zewnętrznych otworów budowlanych.”

Przestrzenne i projektowe uwarunkowania ochrony przed włamaniem

Chcąc zapewnić sobie „bezpieczny dom” pierwsze decyzje w tym względzie powinniśmy podejmować już na etapie wyboru miejsca do jego budowy. Dobry i czujny sąsiad, to prawie tak dobry wartownik jak ten zamkowy halabardnik pilnujący skarbca. Podobny pogląd prezentuje autor przywołanego wcześniej artykułu, ujmując to w następujący sposób: „Z włamaniami i kradzieżą wiąże się konieczność wyniesienia skradzionych przedmiotów. Istnieje więc możliwość zauważenia tego faktu przez osoby przebywające w sąsiednich budynkach. Możliwość ta powinna być wykorzystana na etapie projektowania i zagospodarowania przestrzennego terenu otaczającego zespoły budynków.

Skuteczna metoda zapewnienia naturalnej obserwacji polega na takim zaplanowaniu położenia budynków mieszkalnych, aby były one zgrupowane i rozmieszczone w taki sposób, że z wielu okien widoczny jest cały teren tworząc w ten sposób obszar wzajemnej kontroli wzrokowej, a każda osoba idąca lub wchodząca do domu jest bobrze widoczna przez sąsiadów. Takie rozmieszczenie budynków może w znacznym stopniu ograniczać próby dokonywania włamań, kradzieży oraz dokonywania aktów wandalizmu.”

Na tym etapie warto także zwrócić uwagę na często bagatelizowane sprawy takie jak rozmieszczenie ciągów komunikacyjnych wokół naszego domu lub usytuowanie budynku względem osiedlowych uliczek. Dlaczego to jest takie ważne? W cytowanym artykule, przedstawiono to tak: „Korzystne ze względów bezpieczeństwa na włamanie jest usytuowanie drzwi wejściowych do domów w pewnym oddaleniu od dróg publicznych i chodników. Minimalna odległość drzwi w granicach 3 m oraz niski murek odgradzający lub niska roślinność dookoła obszaru zapewniają stworzenie odpowiednich warunków dla obserwacji wzrokowej tworząc najkorzystniejsze warunki zewnętrzne utrudniające włamanie.

Właściwe rozmieszczenie ulic wewnętrznych i dróg dojazdowych do posesji i budynków, ograniczenie ich ilości do niezbędnego minimum, likwidacja ślepych uliczek, a w efekcie wyeliminowanie dostępności wielorakich dróg ucieczki tworzy naturalne utrudnienie dla potencjalnych przestępców, oraz stwarza możliwość prowadzenia pogoni samochodem za uciekającymi przestępcami. Jeżeli drogi wjazdowe do obszarów zamieszkania w miejscu wjazdu będą dodatkowo kontrolowane to można uznać, że ochrona pod kątem ograniczenia dostępu do zabezpieczonych obiektów jest wystarczająca. Jeśli posesja wzdłuż ścian tylnych i bocznych pozbawiona jest naturalnej obserwacji powinna być ogrodzona płotem o wysokości 1,8 m, którego sforsowanie można utrudnić przez zamontowanie na grzbiecie ogrodzenia drutu z kolcami ostrzowymi, które stanowią bardzo duże zagrożenie dla osób próbujących sforsować taką przeszkodę.”

Kolejne uwarunkowania przestrzenne i architektoniczne związane z bezpieczeństwem, które warto przewidywać już na etapie projektowania budynku, to na przykład uwzględnienie w projekcie techniczno-budowlanym instalacji na videofon i miejsca jego wbudowania, umieszczenie wjazdu do garażu od strony ulicy, blisko frontu budynku, a jeśli garaż ma drzwi wewnętrzne stanowiące bezpośrednie połączenie z budynkiem mieszkalnym, powinny być one traktowane jak drzwi zewnętrzne o podwyższonej odporności na włamanie. Podobnie należy potraktować również drzwi stanowiące zewnętrzne zejścia do piwnic, które oprócz podwyższonej odporności na włamanie, powinny być także dobrze oświetlone.

Warto zaplanować wyposażenie piwnicznych otworów okiennych w kraty lub przesłony montowane od strony pomieszczenia i otwierane do wnętrza pomieszczeń. Jeśli okna piwniczne zabezpieczane są konstrukcjami kratowo-rusztowymi konieczne jest zabezpieczenie uniemożliwiające ich podniesienie. No i na koniec sprawa chyba o kluczowym znaczeniu. Dobre oświetlenie budynku. Ciemność i miejsca niewidoczne, zakryte, to zaproszenie dla potencjalnych amatorów naszej własności. Nie należy więc zapominać o należytym oświetleniu wejść, klatek schodowych, a nawet pojedynczych otworów drzwi i okien od przyziemia do pierwszego piętra.

Pamiętając o tym wszystkim i tak nie stworzymy czegoś na podobieństwo Fort Knox, gdzie Bank Rezerw Federalnych USA przechowuje małe co nieco, czyli sztabki złota o rynkowej wartości ok.360.000.000.000 zł (dane z grudnia 2009), ale na pewno będziemy żyli ze świadomością, że bez względu na porę doby, byle kto, byle czym nie pokona naszych zabezpieczeń tak od razu, a to już coś. Resztę naszego prywatnego bezpieczeństwa możemy dodatkowo wzmocnić stosując odpowiednie elementy otworowe o podwyższonej odporności na włamanie.

Drzwi, okna, żaluzje i kraty, czyli elementy otworowe o podwyższonej odporności na włamanie

Krótki przegląd elementów otworowych o podwyższonej odporności na włamanie i ich specyficznych właściwości rozpoczniemy od przedstawienia poglądu na temat konieczności ich stosowania w obiektach budowlanych wyrażonego przez Pana Stanisława Baraniaka, kierownika Pracowni Okuć i Ślusarki Budowlanej Zakładu Aprobat Technicznych poznańskiego oddziału Instytutu Techniki Budowlanej, czyli osoby jak najbardziej kompetentnej: „Ochrona mienia zdaniem specjalistów zajmujących się tą dziedziną, a także niektórych użytkowników jest bardzo istotną właściwością elementów otworowych wbudowywanych w obiekt budowlany w tym również o wyłącznym przeznaczeniu mieszkalnym.

Dzielenie elementów otworowych zewnętrznych na standardowe i o podwyższonej odporności na włamanie nie ma żadnego uzasadnienia użytkowego. Wszystkie elementy otworowe do zastosowań zewnętrznych powinny mieć takie właściwości, które zapewnią przez określony czas opór na próby ingerencji zewnętrznej w tym na zwykłą przemoc od siły fizycznej oraz działanie prostych narzędzi, jak młotek, przecinak, wkrętak czy niewielki łom.

Wykonywanie oraz oferowanie odbiorcom elementów otworowych, do zastosowań zewnętrznych i zabezpieczenia otworów budowlanych, których deklarowane właściwości są takie, że można je uznać jako informujące otoczenie, że obiekt jest zamknięty natomiast nie stawiają one większego oporu podczas próby ich sforsowania, nie powinno być w ogóle dopuszczone do zabezpieczenia otworów zewnętrznych. Wychodząc z takiego założenia wszystkie drzwi zewnętrzne wejściowe do mieszkań i innych pomieszczeń chroniących mienie, drzwi wejściowe do budynków jednorodzinnych oraz okna narażone na próby sforsowania, (usytuowane na parterze lub dostępne dla potencjalnego włamywacza z innych powodów), powinny charakteryzować się podwyższoną odpornością na włamanie.”

Drzwi o podwyższonej odporności na włamanie

Pierwszym z elementów budowlanej stolarki otworowej opisywanym i charakteryzowanym przez Stanisława Baraniaka w jego publikacji są drzwi o podwyższonej odporności na włamanie. Pisze on o nich między innymi tak: „Drzwi o podwyższonej odporności na włamanie są przeznaczone do tego aby w stanie wbudowanym i zamkniętym utrudnić okazjonalnemu włamywaczowi w wystarczającym stopniu dokonanie włamania, przy czym bierze się pod uwagę zwykle stosowany przez niego zestaw narzędzi. Czas przez jaki drzwi stawiają opór decyduje o ich klasie odporności na włamanie.

Pod pojęciem drzwi o zwiększonej odporności na włamanie należy rozumieć kompletne zespoły drzwiowe, które składają się z:

• ościeżnicy (stalowej lub drewnianej) z elementami mocującymi (kotwami) niezbędnymi do zamocowania jej z graniczącymi z nią częściami budynku
• skrzydła drzwiowego o odpowiedniej sztywności
• jednego lub kilku zamków drzwiowych
• zawias drzwiowych w ilości 3 szt.
• okuć uchwytowo-osłonowych
• blokad przeciwwyważeniowych
• innego wyposażenia nie mającego wpływu na odporność na włamanie lub mającego pośredni wpływ (np. wziernik drzwiowy, zapornica ograniczająca uchylenie itp.)

Problem odporności na włamanie zespołu drzwiowego powinien być rozpatrywany w sposób kompleksowy tzn., że wszystkie elementy zastosowane do budowy drzwi o podwyższonej odporności na włamanie były oceniane pod katem spełnienia wymagań odporności na włamanie, a spełnienie tych cech zostało potwierdzone wynikami stosownych badań w oparciu o które dostawca uzyskał odpowiedni certyfikat zgodności ze specyfikacją techniczną wyrobu. Dotyczy to w szczególności zamków, zawias, okuć uchwytowo-osłonowych, wkładek bębenkowych oraz stalowych ościeżnic drzwiowych.”

Dalej autor przypomina nabywcom i przyszłym użytkownikom drzwi o podwyższonej odporności na włamanie o konieczności zapewnienia sobie właściwego montażu takiego wyrobu pisząc tak: „Cechy utrudniające włamanie zespołu drzwiowego można osiągnąć tylko wtedy jeżeli poszczególne elementy należące do układu utrudniającego włamanie są wbudowane dokładnie według instrukcji zabudowy i montażu.

Instrukcja montażu powinna zawierać co najmniej:

• określenie elementów mocujących (kotew) oraz ilość i rozmieszczenie punktów mocujących ościeżnice drzwi ze szczególnym uwzględnieniem punktów zamocowania w obszarze zawias oraz zaczepu zamka,
• informacje o rodzaju wypełnienia pustej przestrzeni ościeżnicy, wytrzymałego na ściskanie pomiędzy ścianą a ościeżnicą drzwi,
• określenie dopuszczalnej wielkości szczeliny pomiędzy skrzydłem drzwiowym i wrębem ościeżnicy,
• wskazanie co do zachowania właściwego położenia wkładki bębenkowej w stosunku do powierzchni tarczy osłonowej (nie dopuszczalne jest wystawienie wkładki bębenkowej ponad powierzchnię tarczy ponad 3 mm).

Kończąc opis i charakterystykę właściwości drzwi o podwyższonej odporności na włamanie przedstawione zostały minimalne wymagania wytrzymałościowe dla takich wyrobów: „Każde drzwi o podwyższonej odporności na włamanie jako kompletny zespół drzwiowy powinny być zdolne do przeniesienia następujących obciążeń:

• obciążenia dynamiczne udarowe wywołane przez trzykrotne uderzenie w geometryczny środek skrzydła z energią 230 J,
• obciążenie statyczne przyłożone kolejno w obrębie zamka głównego, zawias i czopów przeciwwyważeniowych, o wartości 7000 N,
• zasuwka zamka w stanie wysuniętym nie powinna się cofnąć pod obciążeniem siły o wartości 5000 N.

Drzwi o podwyższonej odporności na włamanie mogą być wyposażone w wizjer szerokokątny, nie należy jednak wykonywać w nich żadnych innych otworów np. otworów wrzutowych na listy. Jeśli w drzwi wbuduje się przeszklenie to mogą to być tylko szyby ochronne w klasie P5A wg PN-EN 356:2000. Drzwi o podwyższonej odporności na włamanie poddane próbie włamania ręcznego powinny stanowić opór przez czas nie krótszy niż 20 min.”

Okna o podwyższonej odporności na włamanie

W Poradniku okiennym znajdującym się na naszej stronie internetowej przedstawiliśmy podstawowe pojęcia i wymagania związane z oknami o podwyższonej odporności na włamanie. Omawiana publikacja Pana Stanisława Baraniaka doskonale uzupełnia wiadomości z Poradnika i dodatkowo wyjaśnia wiele ciekawych zagadnień konstrukcyjnych związanych z budową okien o podwyższonej odporności na włamanie i komponentów służących do ich produkcji. Zacznijmy od przedstawienia podstawowych wymagań konstrukcyjnych dotyczących okien o podwyższonej odporności na włamanie, o których specjalista ITB wypowiada się w ten sposób: „W statystyce włamań okno obok drzwi jest na pierwszym miejscu jako droga wejściowa włamywacza do mieszkania. Szczególnie zagrożone są okna położone z tyłu budynku na poziomie przyziemia lub tam gdzie jest do nich dostęp z balkonów, dachów lub sąsiadujących budowli. W takich sytuacjach zabudowy bezwzględnie należy stosować okna, które charakteryzują się podwyższoną odpornością na włamanie.

Podobnie jak w przypadku drzwi o podwyższonej odporności na włamanie tak i w stosunku do okien, należy zagadnienia właściwości przeciwwłamaniowych, rozpatrywać kompleksowo. Ta kompleksowość powinna obejmować przede wszystkim:

• zapewnienie odpowiedniej sztywności ram ościeżnicy i skrzydła,
• zastosowanie okuć uniemożliwiających wyważenie skrzydła okiennego z ościeżnicy przez odpowiednie ukształtowanie czopów i ich zaczepów zespalających ramiak skrzydła z ramiakiem ościeżnicy,
• uniemożliwienie wykleszczenia czopów z zaczepów okuć w sposób inny niż przy pomocy klameczki której ruch jest blokowany kluczem,
• stosowanie do szklenia szyb ochronnych odpornych na atak ręczny w klasie P4A lub P5A wg PN-EN 356:2000.

Ramy okien wykonywane są z takich materiałów jak drewno, stopy aluminium, stal i różne postacie tworzyw sztucznych często jako materiały łączone. Stopień odporności włamaniowej gwarantowany przez te materiały jest bezpośrednio związany z rozwiązaniem projektowym układu ościeżnica-skrzydło, rodzaju szklenia i wynikająca z tego wytrzymałość utworzonych układów przestrzennych. Projektowana wytrzymałość części okien powinna być taka, aby można było dobrze w sposób trwały i wytrzymały zamocować wszystkie okucia okienne lub jego podzespoły.

Ościeżnice okien powinny być trwale i sztywno osadzone w otaczającą konstrukcję budynku. Wypełnienie przestrzeni między ościeżnicą a murem pianką poliuretanową bez kotew lub z kotwami, które nie zapewniają podparcie ramiaków ościeżnicy uniemożliwiającego ich ugięcie w wyniku obciążeń wywoływanych podczas prób wyważenia skrzydła, nie zapewnia osiągnięcia cech przeciwwłamaniowych zabezpieczanego otworu.”

Jak wynika z powyższego cytatu, podobnie jak wypadku drzwi o podwyższonej odporności na włamanie, tak i w przypadku okien niezwykle istotną rolę spełnia prawidłowe wbudowanie okna w ościeża budynku. Na uwagę zasługuje ten fragment, który dotyczy takiego sposobu montażu okien, który zapobiega ugięciom ościeżnicy wywołanym próbami wyważenia skrzydła okna. Warto o tym pamiętać, bo błędy w montażu szczególnie progowych części okna są nagminne i bez większej pomyłki można powiedzieć, że dotyczą przynajmniej 90% wszystkich konstrukcji okiennych montowanych w budynkach mieszkalnych lub użytkowych.

Z dalszej części artykułu Pana Baraniaka czytelnicy dowiadują się o niezwykle istotnej roli okuć okiennych pełnionej w oknach o podwyższonej odporności na włamanie: „Okno o podwyższonej odporności na włamanie powinno być wyposażone w zależności od funkcji i sposobu otwierania w odpowiedni zestaw okuć do skrzydła uchylno-rozwieranego, rozwieranego lub uchylnego składający się z odpowiednich podzespołów skompletowanych wg wytycznych producenta okuć. Ilość punktów blokujących rozmieszczonych na obwodzie zależy od wielkości skrzydła okiennego i może wynosić 8 do 11.

Wszystkie punkty blokujące skrzydło (zaczepy i czopy) powinny mieć konstrukcję kształtową charakteryzującą się możliwością wykleszczenia czopa z zaczepu tylko w jednym położeniu po uruchomieniu listwy napędowej przy pomocy klameczki. Warunek ten jest spełniony jeśli czop blokujący ma kształt teowy, a zaczep z którym współpracuje posiada wybranie ceowe, przy czym obydwa te elementy powinny być wykonane ze stali a nie jako odlewy ze stopu cynku. Czopy o kształcie walcowym w formie zwykłej rolki, która zaczepia o powierzchnię występu w zaczepie 2÷3 mm nie stanowi żadnego zabezpieczenia skrzydła okna przed wyważeniem niezależnie od tego jaka sztywna byłaby konstrukcja ram okiennych.

Okucia do okien charakteryzujących się własnościami przewiwłamaniowymi powinny spełniać następujące wymagania:

• przenieść obciążenia statyczne od sił przyłożonych prostopadle do skrzydła w narożach oraz w każdym punkcie unieruchomienia o wartości 3000 N, oraz 1500 N między punktami unieruchomienia,
• przenieść obciążenia dynamiczne o energii uderzenia 230 J wywarte na punkty unieruchomienia oraz naroża skrzydeł,
• stawiać opór podczas manualnej próby włamania przy użyciu określonego zestawu narzędzi w czasie netto co najmniej 3 min,
• uruchamianie okuć i odblokowanie skrzydła powinno się odbywać przy użyciu klameczki z zamknięciem bębenkowym na klucz,
• mechanizm napędowy okuć powinien być zabezpieczony przeciw przewierceniu.

Dla okuć powinien być wydany dokument potwierdzający dokonanie oceny zgodności i spełnienie wymagań zawartych w specyfikacji technicznej wyrobu.”

Żaluzje zewnętrzne, przesłony, kraty.

Kontynuując ten przegląd wyrobów otworowych o podwyższonej odporności na włamanie zacytujemy co nasz ekspert miał do powiedzenia na temat żaluzji zewnętrznych, przesłon okien piwnicznych i krat montowanych w otworach ościeży okiennych.

Żaluzje

„Żaluzje zewnętrzne stanowią dodatkowe zabezpieczenie otworów okien i drzwi oraz okien wystawowych przed bezpośrednim narażeniem na akty wandalizmu. Poziom odporności na włamanie żaluzji zewnętrznych zależy przede wszystkim od:

• zastosowanych materiałów,
• przyjętego systemu zabudowy,
• właściwego fachowo wykonanego montażu.

Za najmniej skuteczne stawiające najmniejszy opór włamaniowy uznaje się kurtyny z tworzyw sztucznych. Kurtyny żaluzji, aby mogły pełnić funkcję zabezpieczenia przed włamaniem powinny być zabezpieczone przed podniesieniem lub otwarciem od zewnątrz chronionego obiektu. Można to osiągnąć przez zastosowanie odpowiednich mechanizmów blokujących lub zamków uruchamianych od strony wewnętrznej. Żaluzje zewnętrzne w zależności od budowy i zdolności do przenoszenia określonych obciążeń klasyfikuje się w 6 klasach odporności, przy czym klasa najwyższej odporności na włamanie jest klasa 6.

Klasa żaluzji powinna być potwierdzona przez dokonanie oceny zgodności w specyfikacji technicznej i podana odbiorcy w dokumentacji technicznej towarzyszącej wyrobowi.”

Przesłony okien piwnicznych

„Do zabezpieczenia przed włamaniem okien piwnicznych należy stosować przesłony mocowane od wewnątrz do konstrukcji budynku. Mogą to być elementy otwierane lub zdejmowane, zabezpieczone przed nieuprawnionym zdjęciem lub otwarciem, przy pomocy kłódki. Wykonuje się je jako stalowe z otworami, z drewna lub z drewna i wzmocnione elementami stalowymi. W odniesieniu do tych wyrobów odpowiednia ochrona przed włamaniem ma miejsce gdy:

• zastosowano wystarczająco wytrzymały materiał przesłony,
• przesłona jest tak założona, że nie można jej zdemontować od zewnątrz.”

Kraty

„Kraty zewnętrzne stałe stanowią odpowiednie zabezpieczenie przed włamaniem jeśli zostały zachowane następujące parametry i warunki ich wykonania i osadzenia w zabezpieczanym otworze:

• do wykonywania krat powinny zostać użyte pręty stalowe o średnicy minimalnej 18 mm,
• odległość między prętami poziomymi kratownicy wynosi maksymalnie 200 mm, a prętami pionowymi 100 mm,
• pręty pionowe i poziome w miejscach styku są zespawane,
• końce prętów poziomych i pionowych są rozgięte i osadzone na głębokość minimalną 80 mm w ścianie, albo zamocowane w inny sposób, który uniemożliwia ich demontaż od zewnątrz.

Wystarczające zabezpieczenie przed włamaniem istnieje wówczas gdy:

• krata jest wykonana z materiału o odpowiedniej wytrzymałości,
• wielkość oczek nie pozwala na przejście przez nie prostokąta o wymiarach 100x200 mm,
• prowadnice boczne stalowe z blach o grubości 3 mm są wystarczająco głęboko i stabilnie zamocowane w murze,
• są wyposażone w zamek lub inne zamknięcie o podwyższonej odporności na włamanie.

Kraty o dużych wymiarach mogą być wyposażone w napęd mechaniczny, który może mieć wmontowany mechanizm blokowania kurtyny kraty, zastępujący zamek. Kraty rusztowe po zamontowaniu ograniczają dostęp przez świetlik dachowy względnie przez okno piwniczne. Nałożone na otwór świetlika kraty rusztowe powinny być połączone z ścianami bocznymi podstawy świetlika przy pomocy sztywnych cięgien i kłódek lub w sposób nierozłączny w przypadku gdy nie jest wymagane wyjmowanie kraty rusztowej dla normalnych celów eksploatacyjnych.”

Suma bezpieczeństw

Jesteśmy przekonani, że ten artykuł będzie równie przydatny inwestorom-nabywcom jak i sprzedawcom budowlanych wyrobów otworowych o podwyższonej odporności na włamanie. Ci pierwsi, z bardzo kompetentnego źródła mają okazję dowiedzieć o złożoności zagadnień związanych z bezpieczeństwem obiektów budowlanych. Ci drudzy mają okazję do zweryfikowania swojej wiedzy i poglądów, którymi niezawodnie dzielą się ze swoimi klientami w trakcie rozmów handlowych. O czym warto szczególnie pamiętać po lekturze tego artykułu? Chyba o tym, że nie ma drzwi, okien czy żaluzji „antywłamaniowych”, które zawsze ochronią nas przed włamaniem. Jak pisze Pan Baraniak: „Budowlane elementy otworowe służące do zabezpieczenia i ograniczenia dostępu do chronionych pomieszczeń powinny być zdolne do stawiania oporu na działania włamaniowe przez określony czas, który w efekcie powinien odstraszyć włamywacza i zniechęcić do popełnienia czynu przestępczego lub spowodować, że w czasie tym dotrą na miejsce zdarzenia służby zajmujące się fizyczną ochroną obiektu i udaremnią próbę włamania.” No i koniecznie jeszcze o tym, że nasz dom, czyli: „Obiekt budowlany jest zdecydowanie bardziej bezpieczny i mniej narażony na próby włamań jeśli zachowa się wszystkie architektoniczne uwarunkowania, które nie sprzyjają działaniom przestępczym polegającym na podejmowaniu prób włamania.

Tekst i opracowanie: OKNOTEST.PL

Na podstawie: „Bezpieczeństwo przeciwwłamaniowe w aspekcie uwarunkowań architektonicznych i zastosowanych elementów otworowych”. Autor: Stanisław Baraniak - Instytut Techniki Budowlanej Oddział w Poznaniu. Źródło: Oknoserwis.pl